Het ABC van duurzaamheid (D > G)

D

Decarbonisatie

Decarbonisatie betekent letterlijk het verminderen of wegnemen van koolstof (CO₂-uitstoot) uit menselijke activiteiten. Het gaat vooral om het terugdringen van broeikasgassen die vrijkomen bij energieopwekking, transport, industrie en landbouw.

In de praktijk verwijst decarbonisatie naar de overgang van een economie die draait op fossiele brandstoffen (zoals kolen, olie en gas) naar een economie gebaseerd op duurzame, koolstofarme energiebronnen (zoals zon, wind, waterkracht, kernenergie en groene waterstof).

Belangrijke onderdelen van decarbonisatie zijn:

• Energietransitie: overstappen van fossiele brandstoffen naar hernieuwbare energie.

• Duurzame mobiliteit: elektrisch rijden, gebruik van waterstof of biobrandstoffen.

• Industrie vergroenen: processen verduurzamen en CO₂ afvangen of hergebruiken.

• Gebouwen verduurzamen: isolatie, warmtepompen, energie-efficiëntie.

• Natuur en technologie: CO₂-opslag in bossen, bodem, of via technieken als CCS (Carbon Capture and Storage).

Het doel van decarbonisatie is vaak gekoppeld aan internationale klimaatdoelen, zoals het Akkoord van Parijs, waarin landen hebben afgesproken om de opwarming van de aarde te beperken tot ruim onder de 2 °C, liefst 1,5 °C.